Het was weer helemaal raak vorige week. Vijf dagen achtereen was er wat gepland voor raadsleden; 2 avonden sprak de raad over werkcultuur van de raad zelf, zeg maar navelstaren, de derde avond was een informatieavond van de wethouder over arbeidsmarktbeleid, de vierde een fractievergadering en tot slot een middag en avond over het CDA en de stad. En dan in het weekend probeer ik allerlei stukken te lezen ter voorbereiding van de stedelijke commissie op maandag. De hele week zie ik alleen maar politici. Als raad houden we geen rekening met een baan of met een gezin. Er worden soms allerlei onnodige vergaderingen, werkgroepen, bijeenkomsten overdag en 's avonds gepland. Kennelijk willen we eigenlijk full time politici zijn, terwijl we echt maar part-time politici zijn. Ik hoor van oud-raadsleden van het tijdperk van het monisme dat men met veel minder onderwerpen bezig was en dat men alleen op hoofdlijnen vergaderde. De huidige werkwijze is funest voor de volksvertegenwoordigende rol die je hebt als raadslid. De dualisering zou tot efficiënter besturen door het college leiden en de raad zou op hoofdlijnen controleren. De gemeenteraad zou dichter bij de burger komen te staan. Het tegendeel is waar. Dualisme heeft volgens mij dan ook tot veel meer werk geleid voor de raadsleden ten koste van de vertegenwoordigende rol die je hebt als raadslid. We moeten terug naar waarvoor we zijn als raad en zaken die daar niet bij horen schrappen. Nu vergaderen we over de winkels op Schuttersveld en was ik als één van de weinigen in staat geweest om me eerst er plekke te laten informeren. Daarmee stonden we als raad op grote informatie-achterstand van het college. Want zij kunnen zich natuurlijk wel goed laten informeren. Door al het vergaderen waren we zelf dus niet meer geïnformeerd. Als we op deze voet doorgaan is de raad alleen geschikt voor ouderen en alleenstaanden, die verslaafd zijn aan vergaderen. En aan het college controleren komen we al helemaal niet meer toe. En dat zou toch jammer zijn.
|
Homepage
